ไทยเบิ้ง ชื่อที่ใครหลายคนอาจจะไม่เคยได้ยิน ไทยเบิ้งเป็นชุมชนขนาดใหญ่อีกแห่งหนึ่ง อยู่ที่บ้านโคกสลุง อ.พัฒนานิคม จ.ลพบุรี
มีการตั้งถิ่นฐานเป็นชุมชนมาอย่างน้อยเมื่อราว 3,000-4,000 ปีเลยทีเดียว มีวัฒนธรรมการใช้ชีวิตที่เรียบง่าย การแต่งกาย และสำเนียงภาษาที่เป็นเอกลักษณะ
ตัวพิพิธภัณฑ์เป็นเรือนไทยเบิ้งจำลองที่นำใบของต้นค้อซึ่งมีลักษณะคล้ายทางมะพร้าวหรือปาล์มมาทำเป็นฝาเรือน ใช้ไม้ไผ่ประกบกับใบต้นค้อเรียกว่า “เรือนฝาค้อ”
ภายในจัดเป็นห้องต่างๆ จำลองบรรยากาศให้เหมือนกับการอยู่อาศัยจริง ใต้ถุนเรือนจัดแสดงเครื่องมือหาปลา เครื่องมือดักสัตว์ และหัตถกรรมจากไม้ไผ่
และด้วยความที่ชาวไทยเบิ้งมีวิถีชีวิตที่เรียบง่าย กินง่ายอยู่ง่าย “พริกตะเกลือและเครื่องดำ” เลยเป็นเครื่องปรุงชูรสและเครื่องจิ้มอเนกประสงค์ของชาวไทยเบิ้ง
ที่มีส่วนผสมของสมุนไพรที่หลากหลาย มีรสชาติเป็นเอกลักษณ์ด้วยวัตถุดิบพื้นถิ่นอย่าง “ลูกกำจัด” ใช้รับประทานได้หลายอย่าง
ไม่ว่าจะเป็นรับประทานคู่กับผลไม้ เรียกว่า “กินส้ม” หรือจะเอาไปปรุงเป็นอาหาร คลุกเคล้ากับเห็ดป่า หรือเห็ดนางฟ้า เป็นเมนู “เห็ดหมกพริกตะเกลือ”
ส่วนขนมหวานก็ยังคงคอนเซ็ปต์ของความเรียบง่ายอย่าง “ขนมเบื้องไทยเบิ้ง” เป็นขนมที่ชาวไทยเบิ้งนิยมทำกินกันในครัวเรือน เป็นขนมที่ทำง่าย ทำให้กลายเป็นขนมประจำบ้านในทุกครัวเรือน มีรสชาติ มัน เค็ม หวานนิดๆ กรอบ หอมกลิ่นมะพร้าวอ่อน
และ “ขนมกระดักงา” จะนิยมกินมากโดยเฉพาะหน้าหนาว เป็นขนมที่เกี่ยวข้องกับการทำนา คือ การรับขวัญข้าวเข้ายุ้ง มีรสชาติมันๆ เค็มนิดๆ หอมกลิ่นงาดำ ถ้าย่างไฟก็จะกรอบนอกนุ่มใน
หลังกินกันเสร็จก็นั่งรถ “อีแลนแตน” (อีแต๋น) ไปดูบรรยากาศรอบๆชุมชน และไปเรียนรู้ภูมิปัญญา “การท่อผ้าด้วยกี่โบราณ”
เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านที่สวยเป็นเอกลักษณ์ของชาวบ้านโคกสลุง การทอผ้าไทยเบิ้งมีเอกลักษณ์ไม่เหมือนของใคร อย่าง ผ้าทอ ผ้าขาวม้า ย่ามไทยเบิ้ง กระเป๋า
ได้ลองลงมือทำเองด้วย บอกเลยเหมือนจะง่ายแต่เอาเข้าจริงแล้วไม่ง่ายเลย 5555
เสร็จจากการท่อผ้ากี่โบราณก็นั่งอีแลนแตนคันเดิม มาที่จุดชมวิวที่ชาวบ้านเรียกกันว่า “รถไฟลอยน้ำ”
เป็นจุดชมวิวทางรถไฟที่สามารถขับรถเข้าไปถ่ายรูป หรือนั่งเล่นพักผ่อนปิกนิกเมื่อน้ำลด สวยดีนะแอดว่า จะว่าไปก็แอบเหมือนญี่ปุ่นเหมือนกันนะ
แวะผ่อนคลายถ่ายรูปเดินเล่นกันซักนิดก่อนกลับซักร้อยรูปก็ดีเหมือนกัน 5555
